O próximo luns, a Feira do Libro dá paso nos Cantóns a Viñetas desde o Atlántico, unha cita co mundo da banda deseñada que vai a máis cada ano. En parte, polo traballo do seu director, o artista Manel Cráneo, que sinala que esta é, cando menos no relativo ás exposicións, “a edición máis ambiciosa”.
 

Cales son as expectativas de cara a esta edición?
O primeiro, recuperar a internacionalización do festival. É algo que xa fixemos o ano pasado traendo a autores de Arxentina, Portugal e Brasil. Este ano traemos autores de Canadá, portugueses, materiais de Arxentina cunha colección de Quino que pisa por primeira vez chan europeo… Tamén queremos usar as novas tecnoloxías, porque á rapazada xa non lles chega cos cómics: ten que haber pantallas.  Así que imos ter por primeira vez nun festival de cómic español un escáner 3D para poder facer o photocall da feira, que fixeron profesionais de Mundos Dixitais. Unha das liñas precisamente é esa: tender lazos de colaboracións con outras entidades. 

Hai case o dobre de creadores que o ano pasado
Hai uns 70, entre convidados e os que traen as editoriais e librerías. Si que aumentou moitísimo, e estamos gratamente sorprendidos, porque veñen encantados e fan obradoiros, sinaturas, charlas…

Vive o cómic un momento doce? 
Si. Os superheroes e o manga moven moitísimo á xente xoven. A min gustaríame traer algún autor de Xapón, pero son figuras moi cotizadas. Hai algúns que teñen pista privada de aterraxe na súa casa, que teñen a man coa que debuxan asegurada por millóns de euros… Mover iso non é nada doado, pero ir integrando algo estaría ben. Pero tamén apostamos pola xente que empeza, como fixemos este ano co cartel, que fixo Rubén Rial, un artista galego emerxente. Por que non darlle a oportunidade?

Nesta edición cobra especial relevancia a figura de Castelao
Castelao está de moda sempre. Fálase moito da súa figura política, tamén como debuxante, pero do que non se fala nunca é de que el fixo obras no mundo do cómic, sen ser consciente. Este ano encargamos a dous grandes estudosos do cómic galego, Rosario Crespo e Siro López, que fixeran artigos sobre o que eu chamo ‘protohistorietas’, nas que Castelao xa narraba nunhas pequenas tiras cómicas cunha gran inventiva visual, e as metemos no libro deste ano de Viñetas. Así, abrimos unha nova vía para a feira, que é intentar investigar sobre os primeiros cómics en galego, para intentar poñer en valor o sector.

É o seu segundo ano á fronte do festival. Que tal a experiencia? 
Coñezo moi ben a feira porque durante quince anos a vivín como editor, e os 28 que leva como autor. Pero cando chegas á dirección atópaste con cousas que non sabías. Tes que empezar de cero: non hai un manual para isto. Pero estou moi contento. Este ano Viñetas vai concentrar 1.300 obras, entre dixitais e orixinais, e en todas as salas de exposicións. O ano pasado foron 600. Polo menos en volume de obras é a edición máis ambiciosa.