Contra los bulos y los daños a la memoria histórica, datos e imágenes. Esa es la idea detrás de la colección de postales que, esta tarde, presentaron en la Casa Museo Casares Quiroga el concejal de Cultura, Gonzalo Castro, y el historiador Xosé Alfeirán, quien fue comisario de la exposición ‘Esther Casares Quiroga. Anacos de Vida e Calvario’. Una muestra, a la que hay que añadirle el epílogo con las postales, que ha puesto su granito de arena para dar a conocer mejor la vida de una mujer, hija del histórico republicano coruñés Santiago Casares Quiroga, perseguida por el régimen franquista. 

“O Goberno de Inés Rey ten unha enorme sensibilidade pola memoria democrática e a recuperación desta a través das súas figuras máis icónicas, como é o caso de Santiago Casares Quiroga e a súa familia”, expresó Castro en su intervención. Por su parte, Alfeirán expresó que las 25 postales (que incluyen documentos como cartas o imágenes, incluidos algunos inéditos que no estuvieron en la exposición) tienen la función de “combatir certos bulos que se espallaron sobre a familia e que nada teñen que ver coa realidade”. Por ejemplo, explicó que siempre se comentó que Casares Quiroga tuvo una aventura con la dueña de la pensión en la que vivía mientras estudiaba en Madrid, y que de esa relación habría nacido Esther. No obstante, incidió, nunca se supo realmente quién fue la madre.

La familia Casares Quiroga, no obstante, sí fue peculiar. Empezando por el propio padre, Santiago, "un pai solteiro": "Debeu ser dos poucos homes da época que tivo esa carga en solitario e, ao contrario do que se dicía de que a deixou en casa duns amigos, ela viviu na casa da nai del en Cambre, recibindo visitas do pai a miúdo". Esther, aseguró Alfeirán, "debeu ter unha infancia moi feliz", como atestiguan algunas de las imágenes de la colección, como una carta en la que manda saludos a su "queridísimo" padre.

A pesar de los pocos registros que quedaron de la familia, que por su posición y poder en la época "debía ter polo menos dez veces máis documentos dos que se conservan", las postales "sirven para dar unhas pinceladas do que foi a súa vida na represión": "Ela foi unha refén: podía andar por aí libremente e falar coa xente (ainda que ninguén lle falaba), pero non podía escapar". 

El trabajo de obtención de los documentos fue, por tanto, difícil: "Recuperamos unhas cantas fotos do Arquivo do Reino de Galicia, e outras no Arquivo Histórico Nacional en Madrid". "Non temos unha visión completa da súa vida porque o trazo característico da vida de Esther é que sufriu unha persecución e un expolio, e por tanto moitas das súas pertencias perdéronse na historia", comentó Alfeirán. "É unha aproximación familiar a unha persoa que non tivo unha carreira política pero que si sufriu as iras do réxime dictatorial franquista por ser filla de quen era”, manifestó.

Así, tanto la exposición como las postales tratan de "recuperar unha vida ordinaria: é unha muller normal e corrente que verá a súa vida alterada pola persecución". "Con estas postais tratamos de precisar a súa traxectoria co pouco que temos, xa que moitas das súas cartas e documentos foron incautadas e destruidas”, lamentó. Las postales podrán consultarse en la web del Ayuntamiento y, físicamente, en todas las bibliotecas municipales de la ciudad.